Vier leuke boeken voor de allerkleinsten

Gepubliceerd op 15 februari 2024 om 09:33

Voorlezen is goed voor de taalontwikkeling van kinderen, daar twijfelt waarschijnlijk niemand aan en zeker leerkrachten niet. Kinderen breiden hun woordenschat uit, krijgen gevoel voor ritme en rijm en leren de grammatica van onze taal spelenderwijs. Zelf ben ik dol op prentenboeken en ben ik kort na de geboorte van mijn dochter begonnen met het voorlezen van Nijntje boeken. Dit hoeft natuurlijk niet, maar volgens het Nederlands Jeugdinstituut is het wel raadzaam om vanaf ongeveer vier maanden te starten met voorlezen. In dit blog laat ik vier verschillende boeken zien voor de allerkleinsten, die recent zijn verschenen.

Bij uitgeverij Buddy Books zijn twee nieuwe kartonboekjes verschenen: "Dit ben ik" van Irma Moekestorm en Michel de Boer en "Mijn eerste tel tot 10 boekje" van Niek Schuil. Voor "Dit ben ik" heeft Irma Moekestorm een vrolijk versje geschreven dat met aansprekende prenten geïllustreerd is door Michel de Boer. Op elke bladzijde wordt een vraag gesteld die begint met de woorden Wie o wie en staat een kindje afgebeeld in een herkenbare situatie: spelend, slapend of juist boos. En ja, dit is een divers en kleurrijk geheel aan kinderen. Op de laatste bladzijde van het boekje zit een spiegeltje waarin het voorgelezen kindje zichzelf kan zien.

 

In "Mijn eerste tel tot 10 boekje" wordt er uiteraard tot 10 geteld. Nick Schuil telt op rijm 10 vogels, die zich verzamelen op het gewei van een hert. De vogeltjes en het hert, zijn door de auteur gemaakt van klei, wat een kleurrijk geheel oplevert. Normaal gesproken zullen leerkrachten niet snel naar een kartonboekje grijpen om in de klas voor te lezen, maar de vogeltjes in dit boek zijn zo aansprekend, dat dit boekje toch erg leuk is om in de lente voor te lezen. De tiende vogel is overigens een schattig baby duifje. En natuurlijk kun je ook een lesje geven rond de namen van de verschillende vogels en aan de slag gaan met klei.

 

 

Toen ik zelf nog voor een kleutergroep stond kreeg ik regelmatig te maken met kinderen die grote broer of zus werden. Dit is het onderwerp van het grappige op rijm geschreven prentenboek "Ik wil echt wel delen!" van schrijver Simon Philip en illustrator Lueia Gaggrotti. Een klein meisje krijgt op een ochtend te horen dat er in mama's buik een baby zit. Ze is dol van vreugde om grote zus te worden en vindt het in eerste instantie helemaal niet erg om straks haar ouders te moeten delen. Maar als ze er wat langer over nadenkt, beseft ze dat ze eigenlijk helemaal niet wil delen!  En nog erger: ze kan helemaal niet delen! Maar gelukkig is daar opa, die uitlegt dat ze nog moet leren om te delen. Maar dat stelt haar niet echt gerust, want stel nou dat ze straks als de baby er is nog steeds niet kan delen? Of dat haar ouders straks niet meer van haar houden, omdat je liefde niet kunt delen?

 

De kleine hoofdpersoon in het grappige prentenboek "Ik wil echt wel delen!" wordt in aanloop naar  de geboorte van haar kleine broertje heen en weer geslingerd tussen allerlei verwarrende emoties. Van blijdschap tot angst. Maar dan, als de baby er eenmaal is en ze naar hem kijkt in zijn wiegje, voelt ze geen jaloezie, maar is ze trots op haar broertje en verzint ze meteen allerlei avonturen die ze met hem wil delen.

 

 

Maar dat valt wel even tegen... Haar ouders hebben het druk met de baby en zijn moe, dat het meisje juist niks meer met haar ouders kan delen. Het broertje voelt juist meer als een straf dan een zegen. Als de baby het weer op een brullen zet en haar ouders hun wanhoop niet meer kunnen verhullen, zoekt ze iets om te delen met haar broertje en dat is de hond. Delen blijkt ontzettend fijn te zijn.

In dit boeken komen allerlei ingewikkelde emoties voorbij, die ook voor kinderen die geen grote broer of zus worden, herkenbaar zijn. Want hoe moeilijk is het om te delen op je verjaardagsfeestje of wat voel je precies als je ouders geen tijd voor je hebben? Een boek over grote emoties dus, die op grappige wijze en woord en beeld bespreekbaar worden gemaakt voor jonge kinderen. "Ik wil echt wel delen!" is verschenen bij Uitgeverij De Fontein.

 

 

Het vierde boek in deze blog is ook een karton boek, maar dan op groot formaat. Het is een zoekboek  met als thema sprookjes en heeft dan ook als titel "Het grote sprookjes zoekboek" meegekregen en is eveneens verschenen bij Uitgeverij De Fontein. Het boek bestaat uit grote prenten rond de zes bekende sprookjes Roodkapje, Sneeuwwitje, Doornroosje, Hans en Groetje, De wolf en de zeven geitjes en De gelaarsde kat. De prachtige prenten boordevol details zijn gemaakt door Tessa Rath. Kinderen (maar ook volwassenen) kunnen zich ongetwijfeld urenlang vermaken met alle verscholen verhaaltjes die in de prenten te zien zijn. De sprookjes zelf zijn overigens achterin dit boek opgenomen als korte voorleesverhaaltjes, geschreven door Elena Bruns.

Wanneer een kind de tekeningen bekijkt, kun je natuurlijk hier samen over praten, wat de woordenschat helpt ontwikkeling. In een klas vol kinderen heb je hier wellicht niet altijd de tijd voor, maar een zoekboek in de klas is toch een goed idee Kinderen leren er kritisch door te kijken, zich voor langere tijd op een prent te concentreren en hun fantasie wordt de vele details ongetwijfeld geprikkeld. Door de dikke kartonpagina's is het boek ook goed bestand tegen kleuterhanden. Het boek staat natuurlijk ook leuk op de kijktafel tijdens het thema sprookjes.

 

 

Klik op een van de links om meer te lezen over één van deze boeken.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.